Dərc olunub: 16.03.2025
Bundan əlavə, əməkdaşlıq və müstəqil işləməyə münasibət də fərqlidir. Bəzi mədəniyyətlərdə kollektiv iş öyrənmənin əsas elementi hesab edilir, digərlərində isə fərdi yanaşmalar üstünlük təşkil edir. Müəllimlər bu fərqləri nəzərə aldıqda, şagirdlərin öyrənmə prosesinə daha effektiv şəkildə dəstək verə bilərlər.
Şagirdlərin inancları da onların akademik uğurlarına ciddi təsir göstərir. Məsələn, bəzi şagirdlər riyaziyyat problemini bir neçə dəqiqəyə həll edə bilməsələr, dərhal imtina edirlər. Onlar riyaziyyatın yalnız istedadlı insanlara aid olduğunu düşünə bilərlər. Halbuki, səy və davamlılıq nəticəsində öyrənmənin mümkün olduğunu qəbul edənlər daha çox uğur qazanırlar.
Bu səbəbdən, müəllimlərin dərs prosesini elə qurması vacibdir ki, şagirdlər qaydaları əzbərləməklə kifayətlənməsin, riyaziyyat və digər fənlərin əsas prinsiplərini dərk etsinlər. Bu yanaşma onları müstəqil və yaradıcı düşünən fərdlərə çevirə bilər.
Mənbə: 1. Heath, S. B. (1981, 1983). Sözlərlə davranış: İcmalarda və sinif otaqlarında dil, həyat və iş. Cambridge Universiteti Nəşriyyatı.
2. Ochs, E., & Schieffelin, B. (1984). Dil qazanma və sosiallaşma: Üç inkişaf hekayəsi və onların nəticələri. R. A. Shweder və R. A. LeVine (Red.), Mədəniyyət nəzəriyyəsi: Ağıl, öz və emosiyalar haqqında esselər (səh. 276-320), Cambridge Universiteti Nəşriyyatı.
3. Rogoff, B. (1990). Düşüncədə şagirdlik: Sosial kontekstdə idrak inkişafı. Oksford Universiteti Nəşriyyatı.
4. Ward, C. (1971). Sinifdə iştirak və öyrənmə. Təhsil Psixologiyası Jurnalı, 62(1), 41-49.
5. Treisman, U. (1990). Kaliforniya Universitetində Afrika mənşəli Amerika bakalavrlarının riyaziyyat nailiyyətləri: Riyaziyyat seminar proqramının qiymətləndirilməsi. Riyaziyyat Davranışı Jurnalı, 9(3), 243-283.
6. Dweck, C. S., & Leggett, E. L. (1988). Motivasiya və şəxsiyyətə sosial-idrak yanaşması. Psixoloji Baxış, 95(2), 256-273.
7. Lampert, M. (1986). Vurma əməliyyatını bilmək, etmək və öyrətmək. İdrak və Təlim, 3(4), 305-342.